ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ

Rachnawan :-

1.) ਸ਼ਾਇਰ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਫ਼ਰਜ਼

2.)  ਉਸਨੂ ਗਜ਼ਲ ਨਾ ਆਖੋ!

3.) ਕੰਡੇ ਚਮਨ ’ਚ ਖਿੱਲਰੇ ਮੁੜ ਇੰਤਸ਼ਾਰ ਦੇ! 

4.) ਓਹਨਾ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਤਾਂ ਲੱਗਦੇ ਸੀ ਲਾਰਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ  

5.) ਇਸ਼ਕ ਵਾਲੇ ਇਸ਼ਕ ਫ਼ਰਮਾਓਂਦੇ ਨੇ ਹਸਦੇ-ਖੇਡਦੇ

6.) ਹੁਸਨ ਤੇ ਦਅਵਾ ਬੁਰਾ ਨਹੀਂ |

7.) ਇਹ ਹੱਕ ਦਿਲ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਬਣਦੈ

8.) ਅੱਖ|

9.) ਜ਼ਖਮ ਹਨ ਦਿਲ ਤੇ ਬਹੁਤ

10.) ਇਹ ਦਿਲ ਹੀ ਜਾਣਦੈ

11.) ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਆਇਆ|

12.) ਐ ਦਿਲ ! ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾ ਤੂੰ  

13.) ਦਿਲ ਇੱਕ ਹੈ ਅਰਮਾਨ ਬਹੁਤ ਨੇ 

14.) ਵਿਗੜਣੋਂ ਝਗੜਣੋਂ ਉਲਝਣੋਂ ਰਿਹਾ

15.) ਮੁੱਦਤਾਂ ਬਾਦ 

16.) ਹੋ ਗਈ ਭੁੱਲ ਕਰ ਲਿਆ ਵਾਅਦਾ 

17.) ਮਿਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਓਂ ਖੰਜਰ ਚਲਾਓਨੈਂ?

18.) ਜਾਰੀ ਹੈ ਸਫ਼ਰ 
19.) ਇਹ ਦੁਨੀਆ ਅਸੀਂ ਕਰਨ ਆਬਾਦ ਨਿਕਲੇ 
20.) ਦੌਲਤ ਤਮਾਮ 
21.) ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਨ 
22.) ਦੀਪਕ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 
23.) ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਬਾਤ 
24.)  ਮੈਂ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ 
25.) ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ 
26.) ਚਿੱਟੀਆ -ਸੁਰਖ਼ -ਕਾਲੀਆਂ -ਅੱਖਾਂ 
27.) ਗੱਲਾਂ ਕਰੀਏ ਭਾਵੇਂ ਰੋਜ਼ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਨਾਲ 
28.) ਦੌਲਤ ਤਮਾਮ 
29.) ਤੇਰੀ ਦੀਦ ਬਾਝੋਂ ਅੱਖੀਆਂ ਤਿਹਾਈਆਂ ਰਾਂਝਣਾਂ ਵੇ, 
30.) ਮੋਮ ਦਾ ਪੁਤਲਾ ਜਿਹਾ 
31.) ਦਿਲ ’ਚ ਸੂਰਤ ਵੱਸੀ ਹੈ ਪਿਆਰੇ ਦੀ 
32.) ਬਰਖ਼ਾ ਬਹਾਰ
33.) ਕੜ੍ਹਕਦੀ ਧੁੱਪ 
34.) ਸੱਚ ਦਾ ਆਸ਼ਿਕ ਹਾਂ ਸੱਚ ਤੇ ਮਰਦਾ ਹਾਂ 
35.) "ਰਾਹੀਆ ਤੂੰ ਰੁਕ ਨਾ, 
36.) ਇਸ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਐ ਯਾਰੋ
37.) ਹੌਸਲਾ ਕਰਕੇ ਜ਼ਰਾ 
38.) ਕਮੇਟੀ ਜਿੰਦਾਬਾਦ

 

Deepak Jaitoi Ji (ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ ਜੀ )

'ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ ਜੀ' ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਮਹਾਨ ਗਜ਼ਲਗੋ ਹੋਏ ਨੇ,ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਜਨਮ ਗੰਗਸਰ ਜੈਤੋ(ਜ਼ਿਲਾ-ਫ਼ਰੀਦਕੋਟ) ਵਿਖੇ 18 April,1925 ਨੂੰ ਮਾਤਾ ਵੀਰ ਕੌਰ ਦੀ ਕੁੱਖੋਂ ਪਿਤਾ ਇੰਦਰ ਸਿੰਘ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ। ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਅਸਲ ਨਾਮ 'ਸ : ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ' ਸੀ,ਦੀਪਕ ਜੈਤੋਈ ਆਪ ਜੀ ਦਾ ਸਾਹਿਤਕ ਨਾਮ ਸੀ |"ਜੈਤਈ" ਤਖੱਲਸ ਉਹ ਜੈਤੋ ਸ਼ਹ‌ਿਰ ਕਾਰਨ ਲਾਉਂਦੇ ਸੀ | ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝ ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਨਿੱਕੇ ਹੁੰਦੇ ਤੋ ਹੀ ਪੈ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀਆਂ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਸਮਝਣ ਲਈ ' ਮੁਜਰਮ ਦਸੂਹੀ ' ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਉਸਤਾਦ ਧਾਰਿਆ |

ਆਮ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਧਾਰਨ ਅਤੇ ਦਰਵੇਸ਼ਾਂ ਵਰਗੇ ਇਨਸਾਨ ਸੀ |