ਮਿਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਓਂ ਖੰਜਰ ਚਲਾਓਨੈਂ?

ਮਿਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਤੂੰ ਕਿਓਂ ਖੰਜਰ ਚਲਾਓਨੈਂ?
ਨਹੱਕਾ ਖ਼ੂਨ ਕਿਓਂ ਮੇਰਾ ਬਹਾਓਨੈਂ?
ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਦੇ ਘਰੀਂ ਚਾਨਣ੍ਹ ਬਿਖੇਰੇਂ
ਹਨੇਰਾ ਮੇਰੇ ਵਹਿੜੇ ਵਿਚ ਵਿਛਓਨੈਂ
ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪੁਛ੍ਛਦਾ ਹਾਂ ਹੁਸਨ ਵਾਲੇ!
ਅਜੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਚਿਰ ਮੈਨੂੰ ਸਤਾਉਨੈਂ
ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਹਰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ
ਤਿਰੇ ਆਖੇ ਤੋ ਫ਼ਿਰ ਭੀ ਫ਼ੁੱਲ ਚੜਾਉਨੈਂ

ਮਿਰੇ ਵੱਲ ਕਿਓਂ ਨਜ਼ਰ ਰੱਖਦੈਂ ਤੂੰ ਟੇਢੀ?
ਭਲਾ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਯਾਰ ਕੀ ਗਵਾਉਨੈਂ?
ਬਿਨਾ ਬੋਲੇ ਸਮਝਦੈਂ ਬਾਤ ਸਭ ਦੀ
ਜੇ ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ ਬੁਰਾ ਓਸ ਦਾ ਮਨਓਨੈਂ
ਤੂੰ ਕਈਆਂ ਨੂੰ ਫ਼ਿਰੇ ਅਵਾਜ਼ ਦਿੰਦਾ
ਝਿੜਕ ਦਿਨੈਂ ਜਦ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਾਉਨੈਂ
ਮੈਂ ਜਦ ਰੋਵਾਂ ਉਦੋਂ ਤੂੰ ਮੁਸੁਕਰਾਵੇਂ
ਮੈਂ ਮੁਸੁਕਰਾਵਾਂ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਚਿੜਾਓਨੈਂ
ਖਿਆਲ ਏਨਾ ਤਾਂ ਦਿਲ ਦਾ ਕਰ ਲਿਆ ਕਰ
ਸਫ਼ਰ ਏਸ ਉਮਰ ਦਾ ਮੈਂ ਵੀ ਮੁਕਾਓਨੈਂ
ਬਹੁਤ ਕੀਤੀ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼
ਨਾ ਜਾਣੇਂ ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਅਜ਼ਮਾਓਨੈਂ?
ਨਾ ਇਸ "ਦੀਪਕ" ਤੋਂ ਹੋਇਆ ਇਹ ਘਰ ਰੌਸ਼ਨ
ਤਿਰੇ ਜਲਵੇ ਨੇ ਇਹ ਘਰ ਜਗਮਗਓਨੈਂ